Arbeidsinspectie2 - Ned. overheidsapparaat, ressorterend onder het Directoraat-Generaal van de Arbeid (Ministerie van Sociale Zaken), dat toezicht uitoefent op de naleving van de wetten op het gebied van de arbeidsbescherming en medewerking verleent aan de uitvoering van deze wetten.
De Arbeidsinspectie werd krachtens de Arbeidswet van 1889 ingesteld ter medewerking aan de uitvoering van de verschillende wetten op het gebied van de arbeidsbescherming zoals de Arbeidswet 1919, de Huisarbeidswet 1933, de Veiligheidswet 1934, de Rijtijdenwet 1936, de Silicosewet 1951 en de Wet op de gevaarlijke werktuigen 1952. De Arbeidsinspectie bestaat uit een centrale dienst en tien districtsdiensten. De centrale dienst staat onder leiding van de directeur-generaal van Arbeid. De centrale directie bestaat uit een afdeling technische zaken, een medische dienst, een kernfysische dienst, een scheikundige dienst, een werktuigkundige dienst, een elektrotechnische dienst, een landbouwkundige dienst, een sociaal-pedagogische afdeling, een sociaal-economische afdeling, een juridische afdeling en de afdeling Hinderwet. De districtsdienst staat onder leiding van de hoofdinspecteur-directeur.
In ieder district werkt ten behoeve van de inspectie een medicus. Voorts wordt aandacht geschonken aan het milieu waarin de arbeider werkt met betrekking tot de hygiëne en de gezondheid, zowel lichamelijk als geestelijk. Het districtshoofd is bevoegd vergunningen te verlenen tot afwijking van de voorschriften, het stellen van eisen ter uitvoering van de in of krachtens de wet gestelde voorschriften inzake de veiligheid en de hygiëne. Hij heeft het recht van parate executie, zoals het verbod tot het verblijven in bepaalde ruimten, het staken van bepaalde arbeid e.d. De ambtenaren van de arbeidsinspectie zijn, met uitzondering van het administratieve personeel, opsporingsambtenaren. Ingevolge de Hinderwet en de Wet inzake Luchtverontreiniging is het districtshoofd van de Arbeidsinspect. adviseur van gemeente- en provinciebestuur,
