(Ital.: Puglia), Italiaanse regio, die vijf prov. omvat (Bari, Brindisi, Foggia, Lecce, Taranto), 19347 km2, 3,5 mln. inw. Hoofdstad: Bari.
Het gebied vormt de ‘hak’ van Italië.Zachtgolvende hoogvlakte, ongeveer 500 m hoog met terrassen naar de randen af dalend. Van oudsher is Apulië een semi-aride landstreek met gebrek aan water. In 1939 is een waterleiding tot stand gekomen, die het gehele gebied van water voorziet (Acquedotto Pugliese).
Apulië was lange tijd een achtergebleven agrarische streek maar het wordt als onderdeel van de Mezzogiorno economisch tot ontwikkeling gebracht. Belangrijke produkten zijn wijn, olijven en amandelen. Prehistorische vondsten. Hohenstaufen-burchten.
GESCHIEDENIS.
Apulië ontleent zijn naam aan de oorspronkelijk Oskisch sprekende stam van de Apuli, maar werd ook bewoond door Illyrische volken als de Peucetii en Daunii. Reeds vroeg onder invloed van de Griekse cultuur van Tarente, werd Apulië ca. 320 v. C. door Rome onderworpen; het had zwaar te lijden van de strijd tegen Hannibal, die het lange tijd bezet hield; Romeinse grootgrondbezitters lieten het land veelal beweiden door schapen voor de wolproduktie. Na de ondergang van het Romeinse Rijk kwam Apulië korte tijd in bezit van de Ostrogoten; ca. 550 werd het kustgebied door Belisarios bezet, terwijl het binnenland in handen van de Longobarden viel. In 1130 kwam het bij het koninkrijk Sicilië en beleefde een grote bloei onder de Hohenstaufen. In 1282 kwam het bij het koninkrijk Napels, waarna verval intrad.
