o.,
1. apostelambt; werkzaamheid als apostel;
2. (rooms-katholicisme) Apostolaat des Gebeds, verbond om door gebed de verspreiding van het geloof te bevorderen; Apostolaat der Hereniging, genootschap met het doel de afgescheiden oosterse christenen met de Kerk van Rome te herenigen.
Uit de oorspronkelijke dienst van de door Jezus gezonden discipelen kwam in de 20e eeuw het gebruik om met het woord ‘apostolaat’ het onderdeel van de zendingswetenschap, dat betrokken is op de verkondiging van het evangelie aan de moderne, meestal van de kerk vervreemde mens, aan te duiden. De nadruk ligt dan op de verkondiging in woord, daad en dienst.
LITT. A.A. van Ruler, Theologie van het apostolaat (1954); H.J. Margull, Theologie der missionarischen Verkündigung (1959).
