[Gr. apologia, verdediging], v. (-ën),
1. verdedigingsrede; verweerschrift: Platoons apologie van Socrates; de apologie van Willem van Oranje (1580); m.n. (theologie) geschrift waarin het christendom of een christelijke sekte verdedigd wordt;
2. (abstract) verdediging, m.n. van het christendom.
De Apologie ofte Verantwoordinghe van den Prince van Orangien (1581) is opgesteld door Oranjes hofprediker De Villers en gericht tot de Staten-Generaal. Hierin verdedigde Willem van Oranje zich tegen de beschuldigingen, die Filips II in zijn ban (1580) tegen hem had gericht.
In de romeinse liturgie is de apologie een gebed, waarin de gelovige zijn zondigheid belijdt en God bidt (letterlijk zich verdedigt) om vergeving. Van de apologieën is het confiteor nog in de romeinse liturgie bewaard gebleven.
