[Gr. a, niet, plassein, vormen], v., het ontbreken van een lichaamsdeel, organen of weefsels ten gevolge van een onvolledige ontwikkeling van de vrucht.
Aplasie van spaakbeen, dijbeen of kuitbeen kan door orthopedische behandeling enigermate gecompenseerd worden. Ontbreken van een gewricht heet synostose. Aplasie van de milt komt vaak voor bij congenitale hartgebreken.
