af'branden (brandde af, heeft en is afgebrand).
1. door te verbranden van iets weggenomen worden: er is een stuk van de stok afgebrand; door te branden kleiner of minder worden: de kaars is maar weinig afgebrand;
2. door brand vernietigd, vernield, verwoest worden (van gebouwen): de kerk is afgebrand;
3. door middel van branden wegnemen: een wrat afbranden; de verf van de deur afbranden, de verf ervan wegbranden; een kaars—, even aansteken om de bovenste ruwe pit weg te nemen; het gras, de stoppel, de heide (ook: het land) -, door te laten branden verwijderen;
4. door branden kapot maken: een draad afbranden;
5. huizen, schuren enz. afbranden, door brand vernietigen, verwoesten enz.; (fig.) een land afbranden, te vuur en te zwaard verwoesten.
