aërotriangulatie - aërotriangula'tie [Gr. aèr, lucht, middeleeuws Lat. triangulatus, met driehoeken gemerkt], v., driehoeksmeting vanuit de lucht.
Methode in de luchtkartering, ten einde coördinaten van paspunten, nodig voor de uitwerking van luchtfoto's, te verkrijgen zonder uitgebreide terrestrische metingen. Men onderscheidt radiaaltriangulatie, waarbij planimetrische coördinaten van paspunten berekend worden uit richtingen in het fotovlak, en ruimtelijke triangulatie, van waaruit de drie ruimtelijke coördinaten verkregen worden.
