Adams, John Quincy, 6e president van de VS (1825 —29), *11.7.1767 Braintree (thans Quincy in Mass.), +23.2.1848 Washington D.C.; zoon van John Adams. Hij studeerde rechten, was advocaat in Boston en begeleidde zijn vader op diens diplomatieke missies. Adams was van 1794-97 gezant te ’s-Gravenhage en van 1797-1801 te Berlijn. Terug in Amerika was hij als federalist lid van de senaat, afgevaardigd door Massachusetts, maar voelde zich als gewetensvol man niet geheel thuis in de zgn. partij-politiek.
In 1809 werd Adams benoemd tot Amerikaans gezant te St.-Petersburg. Hier wist hij Russische bemiddeling te verkrijgen in de oorlog tegen Engeland. Adams was in 1814 bij de vredesonderhandelingen te Gent de belangrijkste Amerikaanse gedelegeerde. Van 1815-17 was hij gezant te Londen. Onder Monroe werd hij (1817—24) secretary of state. De zgn. Monroe-doctrine aangaande Amerikaanse buitenlandse politiek is in hoofdzaak het werk van Adams, die in 1824 als conservatieve republikein gekozen werd tot president van de VS.
Hij poogde in deze functie de macht van de centrale regering te versterken, hetgeen krachtige oppositie opriep. Grote ontevredenheid ontstond er ten gevolge van de tarievenwet van 1828. In hetzelfde jaar werd hij als presidentskandidaat verslagen door Jackson. In 1831 opnieuw lid van de senaat. Hier ijverde hij vooral voor de afschaffing van de slavernij en voerde sterke oppositie tegen de zgn. Gag-rule, die, in 1836 aanvaard, bepaalde dat alle petities inzake de afschaffing van de slavernij terzijde gelegd zouden worden. Uitgave: Writings of J.Q. Adams, door W.C.Ford (7 dln. 1913-17).
LITT. B.C.Clark, J.Q.Adams (1932); S.F.Bernis, J.Q.Adams (2 dln. 1950-56).