activatie - activa'tie, v., eig. het actief maken.
EMBRYOLOGIE. Met de term activatie duidt men een stimulering aan, die een eicel een begin van ontwikkeling (eiklieving) doet doormaken zonder dat een echte bevruchting (conceptie) heeft plaats gevonden. Allerlei vrij onspecifieke prikkels kunnen dit tot stand brengen, b.v. aanprikken, chemische en elektrische behandeling. Bij de parthenogenese vindt een natuurlijke activatie plaats.
PSYCHOLOGIE. Een organisme (mens, dier) bevindt zich tijdens een 24 uur durende periode in wisselende gedragstoestanden (slaap, slaperig, klaar wakker, opgewonden). Deze toestanden suggereren een fysiologisch patroon van stimulering (Eng.: arousaï), te meer omdat er fysiologische systemen ontdekt zijn (reticulaire systeem) die in belangrijke mate mee variëren met deze gedragstoestanden. Activatie heeft geen betrekking op het zichtbare gedrag, maar op het via fysiologische systemen reguleren van energie ter voorbereiding van het zichtbare gedrag.
