acedie' [Gr. akédeia, zorgeloosheid], v., zorgeloosheid of onverschilligheid, die als levenshouding soms bij kloosterlingen in de middeleeuwen voorkwam.
Na een eenzijdig bespiegelend leven te hebben geleid, stelden deze kloosterlingen in niets of niemand meer belang; zij hadden een afkeer van alle bezigheid, van het leven zelf en waren ook voor de hoogste religieuze voorstellingen en aandoeningen niet meer vatbaar.
