absorptiespectrum - absorp'tiespectrum, spectrum waarbij in een meer of minder uitgebreid gebied door absorptie de stralingsenergie afwezig is.
Als men elektromagnetische straling op materie laat vallen worden bepaalde golflengten, dus quanta van bepaalde energie daaruit opgenomen (absorptie). Zo absorbeert het chlorofyl uit planten rood licht; in het teruggekaatste licht overweegt dan de (complementaire) kleur groen. Absorbeert een stof zichtbaar licht, dan heet zij gekleurd. Alle stoffen absorberen wel in enig gebied van het elektromagnetische spectrum. De opgenomen quanta met energie ∆E = hv (waarbij h = constante van Planck, v = frequentie) brengen een molecuul in draaiing (zie microgolfspectra, ∆E = 10-23 J), of in trilling gecombineerd met draaiing (zie infrarode spectra, ∆E = 10-21 J), of slaan de elektronen van atoom (atoomspectra) of molecuul aan (zie excitatie; AE = 10-18 J). Daar de ligging der energieniveaus afhangt van de bouw der moleculen is het absorptiespectrum zeer karakteristiek voor een stof, zodat de genoemde spectra zeer bruikbaar zijn voor identificatiedoeleinden in de chemische analyse.
Sterrenkunde. De meeste sterren hebben een absorptiespectrum. Enkele sterren met uitgebreide atmosferen, gasnevels en kometen vertonen een emissielijnspectrum. Ook het spectrum van de chromosfeer, het ultraviolette en röntgenspectrum van de zon vertonen emissielijnen.
