abbé (aanspreektitel) - abbé' [Fr.], m. (-s), in de Franssprekende landen de gewone aanspreektitel voor rooms-katholieke wereldgeestelijken (Ned. equivalent: eerwaarde vader).
De titel werd sedert begin 16e eeuw niet langer voorbehouden aan jonge theologanten uit voorname families, maar toegekend aan alle jonge geestelijken, al of niet tot priester gewijd. Bij concordaat kreeg de Franse kroon in 1516 het recht om een aantal wereldgeestelijken te benoemen tot abbé commanditaire, d.i. tot bestuurders van abdijen, waarvan zij de inkomsten genoten; daarbij werden de rijkste abdijen aan geestelijken van adel, de minder rijke aan geleerden toegewezen (zgn. abbayes des savants). Bij het toenmalige overschot aan wereldgeestelijken trad een deel van hen ook op als gouverneurs en privé-leerkrachten (salongeestelijken), waaraan met de Franse Revolutie een einde kwam.
