abasie'[Gr.], v., onvermogen tot normaal lopen ten gevolge van een spier-, zenuw- of geestesziekte. Deze ziekte gaat meestal gepaard met het onvermogen tot normaal staan (abasie-astasie).
De verschijnselen komen voor bij ziekelijke afwijkingen of operaties aan de kleine hersenen. Er bestaat een zeldzame, aangeboren vorm, waarbij de spieren zo slap zijn, dat staan en lopen pas na langdurig oefenen geleerd kunnen worden. De romp en de ledematen blijven overmatig buigbaar; het lichaam dreigt voortdurend in elkaar te zakken. Ook komt abasie-astasie bij de mens voor als een psychische, resp. hysterische stoornis. Daarbij blijken de afzonderlijke functie en kracht der spieren behouden te zijn. Doch zodra men de patiënt wil laten lopen, zakt hij in elkaar, waarbij vaak allerlei overdreven bewegingen worden gemaakt.
