aan'raken (raakte aan, heeft aangeraakt), 1. aanroeren; nog juist raken; raak mij niet aan, kom niet aan mijn lichaam; m.n. in de christelijke liturgie een rite om personen of zaken te heiligen . 2. (fig.) in het voorbijgaan behandelen, ervan reppen, aanstippen.
Vormen zijn b.v. de handoplegging, het kussen van heilige voorwerpen, het aanraken van relikwieën. Ook kent men het verbod van aanraken: zo mochten tot voor kort in de Rooms-Katholieke Kerk leken niet de hostie en de eucharistische voorwerpen aanraken. Waar echter na het Tweede Vaticaanse Concilie de communie op de hand werd toegestaan (zoals in Nederland en België), verloor dit verbod zijn betekenis.
