Rode moerbei O. N.-Amerika, Canada; 6-10 m.
Synoniem: M. canadénsis LAM., M. virginiána DUH..
In groeiwijze gelijkt deze soort veel op de zwarte moerbei, de twijgen zijn echter veel dunner en met minder kortloten, waardoor de kroon niet zo sterk vertakt is en minder dicht. Voor de vruchten wordt hij zeer zelden aangeplant, daar die van M. nígra voor dit doel beter geschikt zijn; als sierboom heeft hij wel waarde daar de rode vruchten zeer mooi afsteken tegen de donkergroene bladeren. Jonge twijgen eerst zacht behaard, later kaal; bladstelen zeer dun, tot 5 cm lang, van boven in de lengte gegroefd; bladeren eerst aan de onderzijde viltig behaard, later, vooral langs de nerven, blijvend behaard en bovenzijde dofgroen, glad aanvoelend en kaal, aan de bladvoet niet zo diep hartvormig als bij de voorgaande soort, gewoonlijk zwak hartvormig en bij sterk groeiende jonge bomen soms bijna vlak; bladrand fijn gezaagd; vruchten tot 2,5 cm lang, eerst lichtrood, later zeer donkerrood.
