Amerikaans taalkundige, *4.12.1927 Passaic (New Jersey). Labov is hoogleraar in de taalwetenschap aan de universiteit van Pennsylvanië te Philadelphia.
Hij is een van de grondleggers van het moderne sociolinguïstische onderzoek. Zijn dissertatie (Thesocialstratification of English in New York City, 1966) had grote invloed op het gebied van de sociolinguïstiek (het deel van de taalkunde, dat zich bezighoudt met het onderzoek naar de invloed van de sociale situatie van een mens op diens taalgebruik). Dank zij het werk van Labov is het onderzoek van het taalgebruik, zoals dat functioneert in een taalgemeenschap als communicatiemiddel, een belangrijk onderdeel geworden van de taalkunde. Zijn onderzoekingen hebben ook maatschappelijke gevolgen gehad. Hij heeft nl. een studie gemaakt van het Engels, dat gesproken wordt door de Amerikaanse negerbevolking. De taal, die hij onderzocht heeft, wordt gesproken door een als ‘laag’ beschouwde sociale klasse in de VS.
In deze studie toonde Labov aan dat deze vorm van de Engelse taal, het zgn. Black English, geheel eigen regels kent en daarmee volgens de algemeen geldende criteria van de moderne taalwetenschap een aparte taal is, en niet een inferieure vorm van het Engels dat gesproken wordt in de ‘hogere’ sociale klassen. Op het gebied van de algemene taalwetenschap heeft Labov aangetoond dat variaties in het taalgebruik binnen één gemeenschap niet vrij zijn, maar voortkomen uit een regelsysteem. De regels van dit systeem vormen binnen de taalkunde een nieuwe categorie, de zgn. kwantitatieve regels, waarbij de waarschijnlijkheid een rol speelt. Werken: The study of language in its social context (1970), Sociolinguistic patterns (1972), Language in the inner city (1972).Litt. R.Appel e.a., Sociolinguïstiek (1976); N.Dittmar, Sociolinguistics (1976).
