o. (-en), aanduiding in Nederland voor een gebied ter grootte van ten minste enige vierkante kilometers waarin cie geluidsbelasting ten gevolge van menselijke activiteiten zo laag is, dat het ervaren van de natuurlijke geluiden in zo’n gebied niet of nauwelijks wordt verstoord.
© Voldoet een gebied aan de criteria, dan moeten Provinciale Staten het op grond van de Wet Geluidhinder als stiltegebied in het streekplan opnemen. Behoudens uitzonderingen zijn stiltegebieden:
1. gebieden die op grond van de Natuurbeschermingswet zijn aangewezen als beschermd natuur- of staatsnatuurmonument;
2. gebieden die zijn aangewezen ter uitvoering van de Overeenkomst inzake watergebieden /an internationale betekenis, in het bijzonder als verblijfplaats voor watervogels (Conventie van Ramsar);
3. gebieden die zijn aangewezen als nationale parken ingevolge planologische kernbeslissingen ten aanzien van het nationaal ruimtelijk beleid.
