het geheel van personen en/of organisaties die wederzijdse relaties met elkaar hebben, zodanig dat het geheel meer is dan de som der delen.
Sociale systemen komen in alle mogelijke vormen en afmetingen voor; zij kunnen groot of juist zeer klein zijn, strak georganiseerd zijn of juist een zeer losse samenhang hebben, weinig geleed zijn of juist een ver doorgevoerde structurering hebben. Alle sociale systemen zijn open, d.w.z. ondergaan de invloed van hun omgeving en oefenen invloed op die omgeving uit. De mate waarin een sociaal systeem wordt beïnvloed door zijn omgeving, resp. zijn omgeving beïnvloedt, varieert per systeem; men onderscheidt in dat verband autonome en afhankelijke systemen. Voorts maakt men onderscheid tussen externe systemen, het geheel van formele relaties gericht op de overleving van het systeem in zijn omgeving (b.v. de door de technische eisen bepaalde verhoudingen tussen de werknemers in een bedrijf) en interne informele systemen (b.v. de persoonlijke verhoudingen die tussen de werknemers bestaan). Het intern systeem heeft een norm-genererend karakter. Het ontstaat op basis van het extern systeem, maar past dat aan zijn normen aan.
LITT. T.Parsons, The social System (1951); G.C.Homans, The human group (1951); W.Buckley, Sociology and modem Systems theory (1967); N.Luhmann, Soziologische Aufklärung (2 dln. 1970-75).
