politicus uit Guinee-Bissao, *ca. 1939 Bissao. In 1956 was Cabral een van de oprichters van de bevrijdingsbeweging voor Guinee-Bissao en de Kaapverdische Eilanden, PAIGC (Partido Africano de Independencia da Guiné e Cabo Verde).
De PAIGC voerde sinds 1963 een guerrillaoorlog tegen de Portugezen en had een groot deel van het land in handen toen het na de staatsgreep in Lissabon formeel op 10.9.1974 onafhankelijk werd. Cabral werd in sept. 1973 tot voorzitter van de staatsraad gekozen en werd daarmee formeel staatshoofd van Guinee-Bissao. In 1977 werd hij als president herkozen.Op 14.11.1980 werd Cabral afgezet. Een hoofdzakelijk uit officieren bestaande Raad van de Revolutie onder voorzitterschap van premier Vieira nam de macht in Guinee-Bissao over. Hij stippelde een socialistisch beleid uit dat de nadruk legde op de ontwikkeling van de landbouw, de gezondheidszorg en het onderwijs. Hij haalde vanwege het gebrek aan nationaal kader, een groot aantal buitenlanders (m.n. Angolezen, Brazilianen, Joegoslaven en Kaapverdianen) binnen, die belangrijke posten in het overheidsapparaat kregen toebedeeld.
