Zweeds natuurkundige, *20.4.1918 Lund. Siegbahn is de zoon van Karl Manne Siegbahn die in 1924 de Nobelprijs voor natuurkunde ontving.
Hij studeerde natuurkunde aan de universiteit van Stockholm en was er vervolgens docent van 1944-51. Hij werd hoogleraar aan de Koninklijke Technische Hogeschool in Stockholm en doceerde vanaf 1954 atomaire en moleculaire natuurkunde aan de universiteit van Uppsala. Hij verbond de mogelijkheden van de spectroscoop met hoog oplossend vermogen met het energiespectrum van foto-elektronen die met zwakke röntgenstralen uit vaste lichamen waren vrijgemaakt. Bovendien slaagde hij er in 1954 in foto-elektronen te ontdekken die geen energieverlies lijden bij het verlaten van de vaste lichamen en die dus zuiver de eigenschappen van de uitzendende atomen weergeven. Daardoor was het mogelijk niet alleen de elektronenstructuur van vaste lichamen, maar ook hun chemische samenstelling vast te stellen. Voor de ontwikkeling van de daaruit afgeleide methode van de foto-elektronenspectroscopie ontving hij samen met N.Bloembergen en A.L.Schawlow in 1982 de Nobelprijs voor natuurkunde.
