Argentijns methodistisch theoloog, *5.3.1924 Santa Fé. Bonino studeerde o.m. te New York.
Hij werd predikant in Bolivia, later in Argentinië. Hij was van 1954-70 hoogleraar (sinds 1960 tevens rector) aan de universiteit te Buenos Aires. In 1970 werd Bonino hoogleraar systematische theologie en ethiek aan het protestants instituut voor hogere theologische studies te Buenos Aires. Van 1968 75 was hij lid van het centrale comité van de Wereldraad van Kerken, sinds 1976 is hij lid van het presidium van de Raad te Genève. Tijdens het Tweede Vaticaans Concilie was hij waarnemer. Bonino behoort tot de zgn. theologen van de bevrijding (met o.a.
Gutierrez), die de theologie opvatten als een kritische reflectie op een praktijk van bevrijding waar men zelf aan deelneemt. Zijn Theology in a revolutionary situation (1975) werd in vele talen vertaald en in Nederland bekend als Theologie van verdrukten (1976).Hierin geeft hij een overzicht van de geschiedenis van het christendom in Latijns-Amerika, alsmede een sociaal-politieke analyse van een historisch bevrijdingsplan en de visie van de belangrijkste bevrijdingstheologen. Werk: Christians and martyrs (1976).
