Belg. scheikundige, *25.1.1917 Moskou; van Russische afkomst. Prigogine woont sinds 1921 in België.
Hij studeerde te Brussel en werd in 1947 hoogleraar aan de Vrije Universiteit te Brussel. In 1962 werd hij hoofd van het Internationale Solvay Instituut voor Natuur- en Scheikunde. Prigogine heeft baanbrekend werk gedaan op het gebied van de fysische en moleculaire chemie, waarvoor hij een aantal wetenschappelijke onderscheidingen ontving. In 1977 kreeg hij de Nobelprijs voor scheikunde voor zijn bijdrage aan de theorie van de thermodynamica van de niet omkeerbare processen. In vroegere theorieën werd aangenomen dat alle spontaan verlopende processen leiden tot een toenemende wanorde. Prigogine heeft kunnen aantonen dat de orde in een systeem in bepaalde gevallen juist wordt vergroot, als er van buitenaf energie (b.v. warmte) wordt toegevoerd.
