(Repüblica de Honduras), republiek in Midden-Amerika, begrensd door de Golf van Honduras, de Caribische Zee, Nicaragua, de Golf van Fonseca, El Salvador en Guatemala; 112088 km2. Hoofdstad: Tegucigalpa.
BEVOLKING De bevolking van Honduras bedroeg in 1978 ca. 3,1 mln. Het inwonertal groeit snel (3,3 % per jaar in de periode 1970-77) dank zij een hoog geboortenoverschot (in 1977 bedroeg het geboortencijfer 46,9 %c en het sterftecijfer 6,4 %c). De gemiddelde verwachte levensduur bij de geboorte bedraagt 57 jaar. De bevolking is bovendien zeer jong: 48 % is jonger dan 16 jaar en slechts 1,8 % is ouder dan 65 jaar.
ECONOMIE Honduras is een landbouwstaat. De produktie van bananen bedroeg in 19791,5 mln. t (6e plaats in de wereld) en de uitvoer 713000 t (4e in de wereld). Honduras voert ook beperkte hoeveelheden mijnbouwprodukten (zilver, lood- en zinkerts) uit.
POLITIEK De voorzichtige landhervormingen die president Melgar Castro in 1976 doorvoerde, oogstten kritiek zowel van de grootgrondbezitters als van de boeren, omdat de beste stukken land en die van de Amerikaanse United Brands er buiten vielen. Na een campagne van de landeigenaren tegen de ‘communistische invloeden’ binnen de regering werden linkse officieren ontslagen en werd het scholingscentrum voor boeren opgeheven.
Op 7.9.1978 werd Melgar Castro bij een onbloedige staatsgreep afgezet door een militaire junta onder leiding van generaal P.Paz Garcla. Uit angst voor een ontwikkeling vergelijkbaar met die in Nicaragua nam het aantal arrestaties en ontslagen van militante arbeiders en vakbondsleiders toe. Op 20.4.1980 wonnen de liberalen (met 52 % bij een opkomst van 75 %), ondanks sterke tegenwerking van regeringszijde en grootscheepse fraude, de verkiezingen voor het parlement. Het parlement moest de overgang naar een burgerbewind voorbereiden. Op 20.7.1980 is de macht van de militaire junta formeel overgedragen aan de grondwetgevende vergadering. Op 25 juli werd Paz Garcla, die als hoofd van de militaire junta sinds 1978 staatshoofd was geweest, tot interim-president gekozen.
Het lag in de bedoeling dat Paz Garcla gedurende één jaar in functie zou blijven. In die periode zou worden gewerkt aan de nieuwe grondwet en een nieuw verkiezingsreglement. Daarna zouden verkiezingen moeten worden gehouden voor het presidentschap en de samenstelling van de grondwetgevende vergadering. De nieuwe regering die op 15.8.1980 werd bekendgemaakt, bestond uit twee militairen, zes liberalen en zes leden van de nationale partij.
Op 30.10.1980 tekenden El Salvador en Honduras een vredesverdrag, dat een eind maakte aan de staat van oorlog die sinds juli 1969 tussen beide landen bestond. Overeengekomen werd om het resterende en omstreden deel van de grens binnen vijf jaar vast te leggen en de status van gedemilitariseerde zone op te heffen. Opheffing van deze status betekende tevens dat de Salvadoriaanse guerrilla-strijders niet langer hun toevlucht in het gebied konden zoeken en dat de strijdkrachten van Honduras en El Salvador hun militaire activiteiten daar konden coördineren.
Begin nov. 1980 ontstond spanning tussen Honduras en Nicaragua na grensincidenten. De Sandinistische regering van Nicaragua heeft erop gewezen dat ca. 2000 aanhangers van de verdreven dictator Somoza na hun vlucht naar Honduras op zijn minst profiteren van de passieve houding van de autoriteiten in dat land.
