Argentijns politicus, ’26.3.1909 Mercedes (prov. Buenos Aires), ✝ 19.12.1980 Mexico.
Campora was oorspronkelijk tandarts van beroep. Zijn politieke carrière heeft hij gemaakt onder bescherming van Juan Perón, die hij in 1944 had leren kennen. In 1946 verwierf Campora een zetel in het parlement, waarvan hij in 1949 voorzitter werd. Na de val van president Perón in 1955 verbleef hij enige tijd in gevangenissen voordat hij kon uitwijken naar Chili. In 1959 keerde hij terug naar Argentinië, waar hij opnieuw actief was in de peronistische beweging. Na de militaire coup in 1966 werd hem elke politieke activiteit verboden tot 1971, toen Perón hem aanwees als zijn persoonlijke vertegenwoordiger in Argentinië.
Campora werkte voor de terugkeer van Perón naar Argentinië. Op 17.11.1972 arriveerde deze daar en wees Campora aan als kandidaat-president voor de verkiezingen van 1973. Na de militaire coup van 1976, die het bewind van de weduwe van Perón omverwierp, vluchtte Campora naar de Mexicaanse ambassade in Buenos Aires. In nov. 1979 stond het militaire bewind hem toe uit te wijken naar Mexico.
