Zweeds diplomaat, *12.10.1907 Brunnby. Van 1933-40 doceerde Jarring Turkse talen aan de universiteit van Lund.
Tussen 1940-45 had hij verschillende diplomatieke functies, o.a. als attaché in Teheran en Bagdad, en van 1945 52 in Ethiopië, India, Sri Lanka, Iran, Irak en Pakistan. Hij was van 1953-56 verbonden aan het Zweedse Ministerie van Buitenlandse Zaken, en daarna was hij tot 1958 permanent vertegenwoordiger bij de VN. In 1957 bemiddelde hij namens de VN in het Kasjmirconflict (→ Kasjmir en Jammu) tussen India en Pakistan. Vervolgens werd hij Zweeds ambassadeur in de VS (1958—64), USSR (1964-73) en Mongolië (1965-73). Tussen de Zesdaagse Oorlog (1967) en de Jom KippoerOorlog (1973) was hij namens de VN bemiddelaar tussen Israël en de Arabische staten, maar hij boekte geen succes bij de uitvoering van de zgn. resolutie 242 van de Veiligheidsraad (nov. 1967), waarin van de betrokken partijen respect werd gevraagd voor wederzijds erkende grenzen en grote aandacht werd verlangd voor het probleem van de Palestijnse vluchtelingen, zonder in te gaan op hun eventuele politieke rechten. Werken: Studien zur einer osttürkischen Lautlehre (1933), The Uzbek dialect of Qilich, Russian Turkestan (1937), Uzbek texts from Afghan Turkestan (1938), The distribution ofTürki tribes in Afghanistan (1939), Materials forthe knowledge of Eastern Turkestan (4 dln. 1947—51), An Eastern Turki-English dialect dictionary (1964).
