Ned. schrijver, *1.2.1922 Leiden. Na een mislukte studie werktuigbouwkunde aan de MTS leerde Hotz trombone spelen.
Vanaf 1943 speelde hij in diverse jazzcombo’s en dixielandorkesten, o.a. in de New Orleans Seven. In de jaren vijftig was hij medewerker aan het jazz-tijdschrift Rhythme. Hotz schreef novellen voor de litteraire tijdschriften Tirade, Maatstaf en De Gids. Zijn verhalen spelen zich af rond het einde van de 19e eeuw en het begin van de 20e. In zijn zorgvuldig uitgewerkte tijdsbeelden komt vaak een nostalgisch verlangen naar deze tijd naar voren en een gevoel van ontgoocheling. Werken: verhalenbundels: Dood weermiddel (1976), Ernstvuurwerk (1978), Proefspel (1980).
