Westduits prozaschrijver, *6.2.1932 Ründeroth (bij Keulen). Herhaus was sinds zijn jeugd alcoholicus.
In de perioden waarin hij ‘droog’ stond, slaagde hij erin te schrijven. Op deze wijze ontstond o.a. zijn succesvolle en omstreden roman Die homburgische Hochzeit (1967). Met behulp van fantastische beelden en scènes die geïnspireerd zijn door Joyce, Döblin en Grass en door romans uit de barokperiode, ontwerpt hij daarin een negatief beeld van de Westduitse werkelijkheid. Daarnaast schreef hij enkele pornografische boeken en een verslag van zijn ervaringen als alcoholicus die, op het dieptepunt van zijn leven, de weg terug probeert te vinden (Geburtsprobe, 1976). Werken: Roman eines Burgers (1968), Die Eiszeit (1970), Notizen während die Abschaffung des Denkens (1970), Kinderbuch für kommende Revolutionäre (1970), Kapitulation (1977), Der zerbrochene Schlaf (1978), Gebete in die Gottesferne (1979).
