Gepubliceerd op 17-01-2021

Elektrostatische luidspreker

betekenis & definitie

luidsprekersysteem waarbij een geleidend membraan de functie van de conus uit een gewone luidspreker vervult. Het membraan bevindt zich op korte afstand van een vast opgestelde, eveneens geleidende plaat.

Beide vormen de elektroden van een condensator, waartussen een vrij groot spanningsverschil wordt aangelegd. Op dit potentiaalverschil (gelijkspanning) wordt het muzieksignaal (wisselspanning) gesuperponeerd. Beide elektroden oefenen dan in hetzelfde ritme als de spanningsvariaties van het muzieksignaal op elkaar een aantrekkingskracht uit; deze kracht varieert in sterkte met de amplitude van het muzieksignaal. Het resultaat is dat het membraan door zijn eigen bewegingen de lucht in trilling brengt.De elektrostatische hoofdtelefoon is een mini-uitvoering van dezelfde bouw. Deze hoofdtelefoons munten uit door een zeer goede weergave van m.n. de hoge tonen, maar zij hebben een hulpapparaat nodig om te zorgen voor het vereiste hoge spanningsverschil tussen beide elektroden. Mede hierdoor zijn zij erg kostbaar. Op hetzelfde principe, maar dan in omgekeerde richting werkend, berust de elektrostatische microfoon. Ook deze heeft als nadeel dat een apart voedingsapparaat nodig is, en eveneens het voordeel dat het bruikbare gebied tot in de zeer hoge frequenties reikt. Een tussenoplossing is bereikt door toepassing van een → elektreet in hoofdtelefoons en microfoons, waarmee zonder hulpspanningsbron een elektrostatisch veld gedurende lange tijd gehandhaafd blijft.

< >