v., toelage voor levensonderhoud aan (behoeftige) bloed- of aanverwanten in de rechte lijn, en aan (gewezen) echtgenoten.
© De alimentatieplicht berust meestal bij de gescheiden man ten opzichte van zijn ex-vrouw en zijn kinderen; sedert de invoering van het nieuwe echtscheidingsrecht (1.1.1970) in Nederland heeft deze plicht voortdurend ter discussie gestaan. Mede op grond daarvan zijn enkele veranderingen ingevoerd. Zo is het recht op alimentatie losgekoppeld van de vraag aan wie de mislukking van het huwelijk te wijten is. Bovendien kan de rechter de alimentatieduur beperken, ook als de ontvangende partij bij beëindiging van de alimentatie niet zou zijn hertrouwd (of in concubinaat zou leven). Tenslotte wordt de hoogte van het alimentatiebedrag sedert 1.1.1974 elk jaar automatisch aangepast aan de ontwikkeling van het indexcijfer van de kosten van levensonderhoud. Om de alimentatieregels verder te verbeteren werd in 1975 de Commissie-Alimentatienormen ingesteld.
In het rapport van mrt. 1978 stelt de commissie voor de alimentatieplichtige in ieder geval een redelijk bestaan te garanderen en het restant van zijn inkomen te verdelen over hemzelf, zijn eventuele nieuwe partner, zijn ex-echtgenote en zijn kinderen. De ontvangende partij zou bovendien elke vijf jaar bij de rechter om verlenging van de alimentatie moeten vragen. De vrouw zou vrij zijn te hertrouwen of in concubinaat te gaan leven zonder haar alimentatie om die reden kwijt te raken, tenzij door deze levensvorm haar behoeftigheid zou verdwijnen. In 1979 werd de CommissieLimitering ingesteld om de kwestie van de limitering van de alimentatie verder te bestuderen.
Op het rapport over de alimentatienormen kwam heftige kritiek van de Vrouwenraad, de Emancipatieraad en de Bond van Gescheiden Vrouwen Divortium. Een van hun argumenten was dat als deze voorstellen van kracht zouden worden veel vrouwen, van wie de ex-man best alimentatie zou kunnen betalen, verplicht zouden zijn bij de Bijstand aan te kloppen. Bovendien zou het financiële aspect een zware belemmering voor de vrouw betekenen om te scheiden.