tweetal overeenkomsten tussen Egypte en Israël met de VS als getuige, op 17.9.1978 ondertekend in het Witte Huis te Washington. De overeenkomsten waren resultaat van topoverleg van 5-17.9.1978 tussen de Egyptische president A.Sadat, de Israëlische premier M.Begin en de Amerikaanse president J.Carter op het buitenverblijf van de Amerikaanse president in Camp David.
De Akkoorden van Camp David beoogden een kader te bieden voor een algehele vredesregeling voor het Midden-Oosten, resp. voor een EgyptischIsraëlisch vredesverdrag. Krachtens de eerste kaderovereenkomst zou overleg tussen Egypte, Israël, Jordanië en vertegenwoordigers van het Palestijnse volk moeten resulteren in een akkoord over de toekomst van de Westelijke Jordaanoever en de Strook van Gaza. Tevens zouden onderhandelingen moeten beginnen over de totstandkoming van vredesverdragen tussen Israël en zijn buurlanden, alle te garanderen door de permanente leden van de Veiligheidsraad der VN. De algehele vredesregeling voor het Midden-Oosten zou moeten leiden tot een volledige normalisering van de betrekkingen tussen Israël en de Arabische landen. Krachtens de tweede kaderovereenkomst zou binnen drie maanden na de ondertekening van de Akkoorden van Camp David een Egyptisch-Israëlisch vredesverdrag tot stand moeten komen, waarbij Israël zich geheel uit de Sinai zou dienen terug te trekken.
De Akkoorden van Camp David spraken zich niet uit over de toekomst van de Israëlische nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever, over de duur van de periode waarin Israël op de Westelijke Jordaanoever geen nieuwe nederzettingen zou stichten, over de rol van de Palestijnse Bevrijdingsorganisaties bij de totstandkoming van de overeenkomst over de toekomst van de Westelijke Jordaanoever en de Strook van Gaza en over het verband tussen een Egyptisch-Israëlisch vredesverdrag en een Israëlische terugtrekking van de Westelijke Jordaanoever en uit de Strook van Gaza. → Midden-Oosten.