(Sneek ? ca. 1530 - Keulen ?.5.1587).
Jurist en volgeling van de spiritualist Caspar von Schwenckfeld; studeerde te Parijs, Bourges en Orléans; verkreeg doctorstitel ten huize van Viglius van Aytta te Brussel (1559), wiens aangetrouwde neef hij was. Albada was raadsheer in het Hof van Friesland (1553-1559). Zijn betekenis ligt vooral in de geannoteerde uitgave van de acten van het Keulse vredescongres (1579), waarin hij via annotaties opriep tot godsdienstige verdraagzaamheid.Wrk.: Acten vanden vredehandel gheschiet te Colen, inde teghenwoordicheyt vande Commissarissen der Keyserlijcker Maiesteyt (…) (1580).
Zie: Raede 237; Bergsma, W., Aggaeus van Albada (c. 1525-1587) (1983); Berkel, K. van, ‘Aggaeus de Albada en de crisis in de Opstand (1579-1587)', BMGN XCVI (1981) 1-25; NNBW VI.