Walg, v. gmv. afkeer, afgrijzen, weêrzin.
*-ELIJK, bn. (-er, -st), afkeer verwekkende.
*-ELIJKHEID, v. eigenschap van iets (of iem.) dat (of die) afkeer verwekt.
*-EN, ow. bw. gel. (ik walgde, heb gewalgd), afkeer gevoelen, - hebben; walging veroorzaken; ik walg er van, of het walgt mij.
*-ING, v. gmv. afkeer; misselijkheid, braking.
