Versaagd, (B.
*...TSAAGD), bn. (-er, -st), bevreesd, verbluft, onthutst, verlegen.
*-HEID, v. gmv. bevreesdheid, onsteltenis, verlegenheid, verbluftheid.
*...SAGEN, bw. ow. gel. (ik versaagde, heb versaagd), ontstellen, vrees wekken; schrik aanjagen; den moed verliezen, - opgeven.
