Godgeleerd, bn. en bijw. bekend met alles wat op de godsdienst betrekking heeft; tot de godgeleerdheid behoorende; theologisch.
*-E, m. (-n), beoefenaar -, onderwijzer der godgeleerdheid, die daarin ervaren is; theoloog.
*-ELIJK, bijw.
*-HEID, v. gmv. theologie; natuurlijke -, bovennatuurlijke -, bespiegelende -, beoefenende -, stellige -, schoolsche -.
*...GEWIJD, bn. aan God gewijd, geheiligd.
*...GEZANT, m. (-en), (bijb.) afgezondene van God, profeet.
*...HEID, v. gmv. het Opperwezen; goddelijkheid. -, (...heden), heidensche god of godin.
