Blaffen

betekenis & definitie

Blaffen, ow. gel. (ik blafte, heb geblaft), baffen, bassen (van honden); (fig.) § tegen de maan -, het onmogelijke willen.

*...FER, m. (-s).
*...STER, v. (-s).
*...FERD, m. (-s), klepper, kantoorkladboek; (oudt.) een muntstukje.