Stressen - (mog. o.i.v. Am. to stress), onderhevig zijn aan stress; onder te veel spanning werken; overspannen reageren; zenuwachtig zijn. Informeel; oorspronkelijk jeugdtaal. Al in 1986 gesignaleerd door Onze Taal.
Ik was niet gestresst, niet opgefokt, ik was niks. Ik was kalm. Joost Zwagerman: Gimmick!, 1989
Toen zat ik echt te stressen; de eerste keer in zo’n zaal. de Volkskrant, 20-05-94
Voor veel mensen is verhuizen stressen. Trouw, 06-06-97
Nederlanders zijn in die visie überhaupt makkelijker te stressen, zo niet permanent gestreste wezens aan het worden. Elsevier, 22-11-97
