Stendhalsyndroom - toestand van stress en verwarring die zich voordoet bij toeristen tijdens het bezoek aan musea en andere culturele bezienswaardigheden. Ademhalingsmoeilijkheden en gezoem in de oren zijn enkele kenmerken. Genoemd naar de Franse schrijver Stendhal (1783-1842), die het verschijnsel beschreef in zijn reisdagboek, na een bezoek aan de Santa Croce te Florence, waar zich o.a. de graftombes van Dante, Boccaccio en Rossini bevinden. De auteur werd er door de pijn van een extreme schoonheidssensatie overmand. Ook wel toeristenziekte. → Jeruzalemsyndroorn.
Mensen die ontvankelijk zijn voor het Stendhalsyndroom raken erdoor van streek. Haagse Post, 14-06-86
Ik ben voor het eerst van mijn leven op weg naar Florence. Met de bedoeling er het syndroom van Stendhal te bestuderen. Elsevier, 16-05-87
Eén van de hits in de reis- en toerismewereld zijn de minitrips naar kunststeden. Zo kan je niet alleen bij ons naar kunst gaan zoeken in de musea, maar ook in het buitenland. Uit een studie van een psycho-analytica uit Firenze moet blijken dat te veel kunstzien niet altijd even bevorderlijk is voor de goede gezondheid van het hart. Graziella Margherini noemt dit het Stendhal-syndroom. De Standaard, 25-08-89
Zoals overgevoelige kunstliefhebbers, verpletterd door de schoonheid van Florence, ten prooi vallen aan het syndroom van Stendhal, zo blijk ik niet bestand tegen te intensief theaterbezoek. HP/De Tijd, 11-07-97
