Staatsruivenier - minachtend voor ‘socialist’. De onderliggende gedachte is dat aanhangers van deze richting potverteren op kosten van de belastingbetaler. De term, gemunt door columnist Jacques Gans, werd al in de jaren zestig gebruikt in De Telegraaf, maar drong nooit door tot een woordenboek.
Toen was een constante hetze tegen alles wat naar socialisme zweemde, tegen Drees en de ‘staatsruiveniers’, tegen de afbraak van de groot-hollandse idealen, aangevoerd door een keurkorps van borrelpraters als Johan Luger, Jacques Gans, Leonhard Huizinga en later Willem Brandt. R. Ferdinandusse: Gedachten op dinsdagochtend, 1991
Dat alles opgevrolijkt door een korps columnisten - Johan Luger, Jacques Gans, Willem Brandt, Leonhard Huizinga, Leo Riemens - dat elke dag de ‘staatsruiveniers’, de hoge heren, met hun kwalijke smoelen en ongure grijphanden te lijf ging. Vrij Nederland, 02-01-92
In die tijd was ‘De Telegraaf’ rabiaat antisocialistisch, tegen de ‘staatsruiveniers’ werd zonder ophouden geageerd, dat duurde totdat Den Uyl uit het Catshuis was. Vrij Nederland, 17-09-94
