Poldermodel - benaming voor de Nederlandse consensus-economie onder het paarse kabinet-Kok, gezien als voorbeeld voor het buitenland: veel deeltijdbanen, een sluitende begroting, vakbonden die constructief samenwerken met de werkgevers. Het poldermodel is hét recept voor werkloosheidsbestrijding en daardoor in de jaren negentig Nederlands bekendste exportartikel geworden. Op 25-07-97 sprak het NRC Handelsblad schertsend van het poldermodeltoerisme: journalisten uit de hele wereld kwamen zich vergapen aan het wonder van het poldermodello. Vaak heeft men het ook over het Nederlandse model of het Hollandse mirakel. Het Amerikaanse Business Week vertaalde het begrip medio 1997 als tulip model. → overlegmodel.
Ze bleken het in hun analyse roerend met elkaar eens te zijn. Het Nederlandse zakenleven loopt nu internationaal voorop omdat er consensus is tussen overheid, bedrijfsleven en vakbeweging. ‘Het poldermodel’, zoals dat schijnt te heten, is geslaagd. NRC Handelsblad, 10-01-97
De zegeningen van het poldermodel worden bezongen: ‘Binnen de Europese Unie wordt met stijgende bewondering gekeken naar de economische prestaties van Nederland. De werkloosheid is er de voorbije jaren gedaald. De inflatie is gering. En de Maastrichtnorm zal moeiteloos gehaald worden. Wat is het recept van deze Kok?’ Knack, 12-02-97
Zo gaat dat in Nederland. En zoals wij weten, kijkt het naburige buitenland ademloos toe, want het ‘Poldermodel’ werkt. De verzorgingsstaat blijft overeind en levert een redelijke economische groei, en, vooral, veel banen. Elsevier, 1 s-02-97
Ritzen verhaalt van het Hollandse poldermodel dat tegenwoordig overal in Europa geroemd wordt... HP/De Tijd, 07-03-97
Dat zou op slag veranderen, als D66 Wijers op de troon hijst. In dat geval zijn Fokker en de Wet op de Economische Mededinging het bewijs dat D66 de partij is van de economische dynamiek en het bejubelde ‘Poldermodel’. Elsevier, 22-03-97
Het relatieve succes van onze economie trekt internationale aandacht. Fransen en Duitsers vragen zich af wat het geheim van het ‘poldermodel’ is. In wezen is dit snel samengevat: een combinatie van overlegeconomie en financiële discipline. Trouw, 11-04-97
De burger van zijn kant eiste steeds meer beleidsruimte voor zichzelf op, waarbij zijn welbegrepen eigenbelang richtlijn is. Van dit alles is het WAO-drama wellicht het beste voorbeeld, vooral omdat echte arbeidsongeschikten als gevolg van de verloedering vervolgens genoegen moeten nemen met lagere uitkeringen dan voorheen. Het zijn de schaduwzijden van het thans zo bejubelde ‘poldermodel’. Het Parool, 20-06-97
Verhofstadt staat voor vernieuwing. En voor het poldermodel. Vrij Nederland, 21-06-97
