In-vitrofertilisatie

betekenis & definitie

In-vitrofertilisatie - (Lat. in vitro ‘in glas’), reageerbuisbevruchting; bevruchting buiten het lichaam van de vrouw, in een laboratorium. Sinds de geboorte van de eerste Nederlandse reageerbuisbaby in 1983 wordt de ivf-techniek in Nederland op steeds grotere schaal toegepast. Oorspronkelijk was de methode bedoeld voor vrouwen met beschadigde eileiders, inmiddels gaat het in veel behandelingen om mannelijke infertiliteit of om ‘onbegrepen onvruchtbaarheid’: vrouwen bij wie het uitblijven van de zwangerschap niet kan worden verklaard.