Headbangen - (Eng. to headbang + -en), ritmisch wiegen met het hoofd op de maat van heavy metal-muziek. De praktijk ontstond in de jaren zeventig onder het publiek van hardrock- en heavy metalgroepen en ging meestal gepaard met het bespelen van ‘denkbeeldige’ gitaren. In de zomer van '94 overleed een jongeman op het rockfestival van Werchter ten gevolge van het headbangen. Een gelijkaardige term die veel later opdook, is moshen.
Van The Replacements kan veel verwacht worden. En voor de goede orde: headbangen mag (weer). Oor, 23-03-83
Van voor tot achter geeft een ieder zich over aan de dans der hardrockers: de handen in de pose van een gitarist, het hoofd met de lange haren wild op en neer. Zo doet een gitaarheld van de vermaarde band ACDC het en zo doen ze het nu allemaal - headbangen is al enkele jaren een begrip in deze wereld. Haagse Post, 29-03-86
... een alleszins geschikte soundtrack voor een potje headbangen. Vinyl, mei 1986
Ze geven zich over aan het ‘headbangen’; snel met het hoofd op en neer alsof die met een stugge veer aan het lichaam vastzit. Haagse Post, 30-05-87
‘Headbangen’ staat voor het op keiharde gitaarsolo’s wild op neer bewegen (BANGEN) van het menselijk lichaamsdeel dat men hier ten lande ‘hoofd’ (HEAD) pleegt te noemen. Kampus, maart 1988
Zin in een avondje gemütlich headbangen? Muziek Express, april 1988
Zijn bijnaam ‘The Tree’ dankt hij aan het feit dat hij stokstijf op het podium staat, in scherp contrast met de heftig rondspringende en ‘headbangende’ anderen. NRC Handelsblad, 16-02-90
‘Headbangen,’ schreeuwde John, ‘daar raak je van in tra... tra... trance.’ René Appel: Persoonlijke omstandigheden, 1992
