Cyberfeminisme - zie citaat. → cyborgfeminisme.
De nieuwste lichting feministen - de cyberfeministen - nemen het vrouwelijk lichaam op de hak. Zij zien er vooral een erezaak in onze lichamen zoveel mogelijk uiteen te rijten en naar eigen inzicht weer aan elkaar te plakken. Het idee ‘biologie’ is bij hen niet aanwezig. Alles is cultuur, ook de natuur, is hun uitgangspunt. Ze zoeken hun heil op de elektronische snelweg waar ze zelf kunnen bepalen hoe ze zich willen voordoen, of bij de plastisch chirurg. Zo wordt een jongen een meisje zonder borsten, maar met baardhaar, of een meisje een vent zonder pik. Het cyberfeminisme wil de grenzen van het biologische lichaam voorbij, zonder dat het eerst haar positie ten opzichte van dat lichaam heeft bepaald. Cyberfeministen denken dat hybride mens-dier-machine-constructies ons kunnen bevrijden van de dwangbuis die het biologische lichaam is - een tragisch misverstand. Malou van Hintum: Macha! Macha!, 1995
Gelukkig maar, want ze besloot de vrouwen in Cyberspace te verenigen en richtte daartoe in januari 1995 ‘Cybergrrl’ op. Een van de eerste pagina’s die vrouwen onderling linkt en waar kennis wordt uitgewisseld. Een typisch geval van ‘cyberfeminisme’, aldus Sadie Plant. ZIN, september 1995
