Biobak - een door de gemeente geleverde, doorgaans gifgroene, bak voor aardappelschillen, etensresten, bladeren, koffiedik e.d. Wordt opgehaald door een aparte vuilniswagen. Sinds het begin van de jaren negentig. Slechts een klein deel van Nederland (vooral in de binnensteden) werd ontslagen van de verplichting tot gescheiden huisvuilinzameling, onder andere omdat een biobak in de zomer tot onhygiënische toestanden zou leiden in de kleine woningen. → gft.
Braaf neemt de Nederlandse burger dezer jaren de Bio-bak in ontvangst. Eindelijk kan hij zijn particuliere steentje bijdragen aan het milieu. Nieuwe Revu, 05-08-92
KCA komt van klein chemisch afval. Het handje met de pijlen moet volgend jaar staan op alles wat niet in de vuilniszak mag en niet in de biobak. (Daarin mag alleen de afkorting gftev: groente, fruit- en tuinafval en vissekoppen.) Vrij Nederland, 29-08-92
‘De biobak is het grootste milieuschandaal uit de Nederlandse geschiedenis.’ Een verfrissende openingszin van de prikkelende bijdrage van Gerrit de Jager en Gerrit Mollema aan de tweede publikatie in een pamflettistische reeks over de stand der dingen in Nederland, een initiatief van Nijgh & Van Ditmar. de Volkskrant, 24-12-95
Biobak. Vuilnisvat dat op warme zomerdagen kan ontploffen. Iedere Nederlander produceert jaarlijks meer dan 350 kilo huisvuil en sinds enkele jaren is het verplicht afval te scheiden. Groente-, fruit- en tuinafval (gft) horen in de groene (bio)bak en de rest (maar niet glas, papier of giftige stoffen want daarvoor zijn wéér andere containers of boxen) in de zwarte bak of zak. Vrij Nederland, 06-05-95
Over de gevolgen van nieuwigheden als de biobak is nog weinig bekend. Elsevier, 14-06-97
