D.w.z. reeds zeer vroeg, in de prilste jeugd, als zuigeling leeren, daar men meende, dat het kind het karakter kreeg van haar, wier borst het zoog; vgl.
Maerlant, Sp. Hist. III , 32, 82: Ongenaturt (ontaard) was al sijn lijf, want sine amme (voedster) was een quaet wijf; Amand, I, 3264: Si in quaetheden waren ghesoghet; Poirters, Mask. 62: Het sogh en het melck deelt sijnen aert alsoo sterck mede als het bloet selver; Hooft Brieven, 573: Dat is den lieden in de daagelijksche hanteeringe, gelijk kinderen in hunne melk ingegeeven; Ged. II, 423: Ick soogh die potterij van jongs uit mijnbrooddroncken moertjes speentje. In de 18de eeuw o.a. bij Van Effen, Speet. III, 68; XII, 145: met de melk inzuigen (of indrinken). Bij Sartorius I, 8,21 wordt in denzelfden zin opgegeven: hy heeft et uyt zijn moeders borsten gesogen, id est a primis vitae rudimentis, waarvoor ook gezegd wordt: iets met den pap(lepel) in krijgen (Tuinman I, 111; Van Effen, Speet. VII, 213), waarmede te vergelijken is Westerbaen I, (Ockenb. 50): De oude geven hethaerkinderen in den bry. De Romeinen zeiden eum lacte nutricis sugere, met de melk der voedster inzuigen (Otto, 183). In het Afrik. Met die moedermelk iets indrink, Friesch: dat is him yn syn earste brij jown to iten; ook dathet ermei de memmetate (moederborst) ynsuge. Vgl. voor Zuid-Nederland Waasch Idiot. 770: Dat heeft hij van geen vreemden gezogen, zijne ouders hebben hetzelfde gebrek (evenzoo in Antw. Idiot. 2178); in het fr. sucer avec le lait, hd. mit der Muttermilch einsaugen; eng. to imbibe with one's mother's milk.
