(geb. 1932) VI. dichter en schrijver, debuteerde in 1955 met de dichtbundel Het woud van licht en lommer. Zijn poëzie bestaat hoofdzakelijk uit romantische belijdenislyriek; zijn proza is grotendeels autobiografisch en kent rusteloze, zoekende hoofdpersonen.
Poëzie o.a.: Albasten amforen 1956, De vrouwelijke verzen 1960, Etudes voor de rechterhand 1964, Leda of het herleven 1970, Schaduw der dwaling 1974, Cantica mea 1976, ijzertijd 1978, Winter in Reninge 1979. Tot zijn proza behoren: Jij, een meermin? 1959, Dokter Simon Falbeck 1963, De man van mos 1966, Kamers voor reizigers 1967, Antichambre 1973, Baldriaan 1974, De stervende Galliër 1977, Bougainvillea 1979, Het waanbeeld 1980 en Gras 1982. Emilie Beyns 1981-'83 is een vierluik, bestaande uit Verwanten, Meeldauw, De vrouwen en De glimlach. Naschrift voor Jessica 1983 is opgedragen aan zijn dochtertje.
