Eeden, frederik van

betekenis & definitie

(1860-1932) Ned. letterkundige, behoorde tot de Tachtigers. Was werkzaam als arts, daarna als psychiater (tot 1894). Onder het pseud. Cornelis Paradijs debuteerde hij met de dichtbundel Grassprietjes 1885. Hij was een der oprichters van 'De Nieuwe Gids', waarvan het eerste nummer opende met het begin van zijn beroemde roman De kleine Johannes (in 1887 in boekvorm verschenen). In 1893 leidde een polemiek met Kloos tot een breuk met 'De Nieuwe Gids' en in 1898 stichtte E. te Bussum de idealistische kolonie 'Walden'. In 1900 schreef hij zijn grote psychologische roman Van de koele meren des doods (verfilmd in 1982) en daarna twee, minder geslaagde, vervolgen op De Kleine Johannes (1905-'06). In 1922 werd hij r.k.; een geestesziekte verduisterde zijn laatste jaren. Andere werken o.a. Johannes Viator 1892, het versdrama De broeders 1894, De Nachtbruid 1909, Het lied van schijn en wezen 18951922 (3 dln.). Studies 18901918 (6 reeksen), Pauls ontwaken 1913 en Mijn dagboek 1931-'45 (9 dln.).