Biesheuvel, j.m.a

betekenis & definitie

(ook Maarten Biesheuvel geb. 1939) Ned. schrijver van een aantal autobiografisch getinte verhalenbundels. Zijn eerste bundel In de bovenkooi 1972 toonde zijn grote taalbeheersing, die hem in staat stelt allerlei stijlen perfect te parodiëren. Het was een afrekening met zijn gereformeerde verleden, vermengd met volstrekt onwaarschijnlijke, bijna surrealistische vertellingen. Hij trok deze lijn door in Slechte mensen 1973, Het nut van de wereld 1975 en De weg naar het licht 1977, die alle de problematiek van 'goed en kwaad' en 'normaal en afwijkend' als basis hebben. Ander werk o.a. De verpletterende werkelijkheid 1979, Duizend vlinders 1981, De bruid 1982, De steen der wijzen 1983 en De wereld moet beter worden 1984 (bevat een keuze uit zijn verhalen).