OMMEREN (Aernt van), ookvan Omeren, komt in de tweede helft der vijftiende eeuw voor als advocaat in Holland, o.a. in een thes. rekening Haarlem 1471 terzake van wedden voor diensten als advocaat der stad in den Haag. Wellicht is dezelfde persoon bedoeld met Arnoldus de Ummeren, doctorartium, die in 1457 te Bologna was.
Zie: Friedländer et Malagola, Acta nationis Germ. Univ. Bononiensis (Berol. 1887) 201; N Bijdr. v. Regtsgel. en Wetg. V (1855) 492; P.J. B lok, Geschiedenis eenerHoll. Stad II ('s Grav. 1912) 278. van Kuyk
