Acronius van buma, johannes

betekenis & definitie

ACRONIUS VAN BUMA (Johannes), geb. ± 1635 te Wageningen, gest. 1705 te Beekbergen, waarschijnlijk een afstammeling van den bekenden hervormingsprediker Gellius Faberde Bouma, zoon van den predikant Joannes Acronius, werd 6 Juni 1654 als theol. student te Franeker ingeschreven, had als eerste standplaats Loenen op de Veluwe 1659-72, en was daarna predikant te Beekbergen (1672-1705). Hij gaf in het licht: Bethlehemsche Mengelzangen - eenige psalmen Davids (1681); Christus patiens, Celebr. etcultus Carmine eleg. (Daventr. 1688); Christus in den HofGethsemane (in dichtmaat); Scenopegia super Technopoio Simonio-Lojolitico ad Sedi Romanae Thronum Brittanicum partu ficto supponendum cet (Daventr. 1688); Argo Belgica sive de expeditione Belgica in Africa etAmerica, sub propraefectura celeberrimi Herois Michaelis Ruteri, carmen chronicum, annum congruum MDLXV literis chron. accurate designans (Dav. 1688); Uraniae cantus durus et mollis sive Elegiae sacrae cet. (Dav. 1670); Irenarchia Europea, sive Forum Festvum in quo Prosopopoeis poets, de Belli et Pacis usu atque abusu causae dicunturcet. (Harderwijk 1678); Hyems sesquimillesima, centesima septuagesima nona (1679) genuinis sermonibus delineata, in Magnatum et Legatorum otium ingenuum (Harderw. 1679); Flos Guilielmaea superGuilielmi Henrici M.