Een fel omstreden terrein. De ene zweert erbij, een tweede vindt het ‘humbug’ en nummer drie ontkent de werking niet, maar schrijft ze aan de duivel toe.
Drie legitieme houdingen. Zelf ben ik de overtuiging toegedaan dat er geen invloed van wat voor geesten ook in het geding is, maar bepaalde-zij het onbekende-krachten in de natuur. Iedereen ervaart ze wel eens op een heel onschuldige manier. U denkt aan een melodietje en iemand in de kamer begint het nét te neuriën. U wil iets zeggen en juist als u uw kaken opent, zegt een ander het. U denkt aan een relatie en nog geen tel daarna drukt hij of zij uw belknop in.
U voelt opeens dat iemand u fixeert en als u zich omdraait, zijn er twee ogen strak op u gericht. U komt ergens binnen en voelt meteen dat er al een ander is. U hebt het drukkende gevoel dat er met een goede bekende iets niet in de haak is en even later gaat de telefoon om een ziekte of een sterfgeval te melden. Een lijstje dat u zelf nog heel wat langer maken kunt, te lang om het telkens door een toeval te verklaren. Wetenschappelijk is het verschijnsel nog niet opgehelderd, maar dat is geen bewijs ertegen. De appels vielen ook omlaag, toen Newton de zwaartekracht nog niet ontdekt had en de schepen voeren op kompassen, toen men nog geen flauw idee van magnetisme had.
Dat een kracht in de natuur niet is verklaard, betekent niet dat ze afwezig is. Er zijn mensen die voelen wat aan een patiënt mankeert. Soms zien ze het als het ware voor zich, soms is het of het hun ingefluisterd wordt, soms is het zelfs een kwestie van ruiken. Wat maakt het uit? De Amerikaanse arts Wesley Ketchum onderzocht de paranormale diagnoses van de bekende Edgar Cayce. Die had het in twee van honderdtachtig gevallen mis. Dat zegt toch wel iets, al is natuurlijk niet iedereen een Cayce.
Als er nog onverklaarde krachten zijn, waarom zouden die dan niet genezend kunnen werken? Waarom zou een radiologische behandeling wel tumors kunnen doden en waarom de straling van bepaalde mensen niet? Waarom zou een homeopathische verdunning in DI000 wel een kwaal verhelpen, maar het blazen, strijken of gewoon maar aanzien door paranormaal begaafde lieden niet? Wie geneest, heeft altijd nog gelijk. En het gevaar dat men een kwaal door laat zieken, bestaat niet meer. Tenminste niet bij bonafide genezers, zoals die bij de NFPN zijn aangesloten. Dat letterwoord staat voor Organisatie van Paranormale Genezers en als u het niet uit die letters haalt: u hebt gelijk. Vroeger heette de belangengemeenschap Nederlandse Fusie van Paranormale en Natuurgenezers. Nu herkent u de letters wel.
De naam werd veranderd, omdat de groep zich steeds meer als paranormale genezers en steeds minder als natuurgenezers profileerde. De statuten van de organisatie eisen dat een lid pas een patiënt behandelt, als deze eerst bij een dokter is geweest. Verkeerde beoordelingen van ziektebeelden - tenzij door huisartsen of specialisten - zijn dus bij voorbaat uitgesloten. Er is ook nog een Nederlandse Vereniging voor Geestelijke en Natuurgeneeswijze, die zich van de NFPN heeft afgescheiden, omdat ze meer de nadruk op de geestelijk-religieuze achtergronden wilde leggen. Informeer dus eerst óf uw genezer wel is aangesloten en zo ja, waarbij, om te weten of hij zijn kunde in een bepaald godsdienstig licht beziet. Het zou overigens best nog kunnen zijn dat uw genezer gewoon lid is van de NWP, de Nederlandse Werkgroep van Praktizijns.
Dat is een organisatie van niet-academische natuurgenezers en dus niet speciaal op paranormale geneesmethoden afgestemd. Maar diverse praktizijns doen het er wel bij. Tot slot is er nog de stichting Friends of White Lodge, een Nederlandse afdeling van een Engelse organisatie, die ‘spirituele psychotherapie’ bevorderen wil en filosofische cursussen geeft. Er is dus keuze genoeg zonder dat u uw overtuiging geweld hoeft aan te doen.
